Alfa Romeo 147 miała zastąpić przestarzałe modele 145 i 146. Po raz pierwszy zaprezentowano ją na targach w Genewie w 2000 roku. Premiera natomiast odbyła się w październiku tego samego roku podczas Turin Motorshow. Samochód przez większość dziennikarzy został okrzyknięty najładniejszym autem w swojej klasie. Komplementowano również prowadzenie, chociaż złośliwi twierdzili, że zbyt lekkie wspomaganie może przysporzyć niektórym kierowcom kłopotów. Pozostała krytyka dotyczyła nieporęcznej gałki lewarka zmiany biegów, kiepsko trzymających foteli i zbyt małej przestrzeni w kabinie, względem samochodów konkurentów. Alfa 147 zwyciężyła w konkursie European Car of the Year 2001.
Niektórymi detalami 147 nawiązuje do Alfy 6C 2500 Villa d’Este z 1949 roku. Charakterystyczny trójkąt na przednim zderzaku, początkowo wśród niektórych wzbudził kontrowersje, twierdzono, że scudetto w stylu lat 50 tych nie pasuje do nowoczesnego stylistycznie nadwozia. Jak się później okazało, to rozwiązanie spodobało się nabywcom i idea grilla w kształcie trójkąta została zaadaptowana do innych modeli. 147 opierała się na zmodyfikowanej płycie podłogowej Alfy 156. Dodatkowo z większej siostry 147-ka odziedziczyła układ zawieszenia: podwójne wahacze z przodu i kolumny McPhersona z tyłu.
https://piller-norge.com/kjope-generisk-clomid-uten-resept/
Wnętrze modelu przypominało 156-tkę, przed kierownicą głęboko osadzono zegary, tak by były widoczne tylko dla kierowcy. W pierwszej tubie znajduje się prędkościomierz, w drugiej umieszczono wskaźniki poziomu paliwa oraz 
temperatury cieczy chłodzącej, a w prawej tubie osadzono obrotomierz. Pod środkowymi wskaźnikami umieszczono także elektroniczny wyświetlacz, który przekazuje dane z komputera pokładowego oraz pokazuje czas, datę i temperaturę na zewnątrz.
Na dolnej części konsoli środkowej znajdują się przełączniki sterowania automatyczną klimatyzacją z możliwością osobnego ustawienia temperatury dla kierowcy i pasażera. W górnej części zostało wygospodarowane miejsce na odtwarzacz CD, uchwyt na napoje i schowek na karty.
Standardowo montowany sprzęt muzyczny był zadowalającej jakości, jednak dla prawdziwych melomanów Alfa w swej ofercie przygotowała system przygotowany przez amerykańską firmę Bose. Inne ciekawe gadżety, dostępne za dopłatą to: system nawigacji satelitarnej, system sterowania głosem oraz zintegrowany telefon komórkowy.
Sprzedaż ruszyła pod koniec 2000 roku, początkowo do sprzedaży trafiła wersja 3-drzwiowa, a wiosną w 2001 roku 
dołączyła wersja 5-drzwiowa.
W pierwszych fazach produkcji dostępne były 3 jednostki benzynowe. Dwie o pojemności 1.6 Twin Spark (105 KM lub 120 KM), 2.0 Twin Spark (150 KM). Słabszą wersję 1.6 różnił – w stosunku do pozostałych silników – brak zmiennych faz rozrządu. Wiosną 2001 roku, wraz z 5-drzwiowym nadwoziem wprowadzono do sprzedaży silnik 1.9 JTD o mocy 115 KM. Silniki diesla przechodziły w okresie produkcji kilka modyfikacji, w sumie dostępnych było 5 wersji silnikowych. Wszystkie o pojemności 1.9. Pierwsza, 115-konna była produkowana do 2005 roku, kiedy to zastąpiono ją jednostką 120-konną. Pojawił się także mocniejszy silnik JTD, 140-konny, sprzedawany w latach 2002 – 2005. W 2005 roku został zastąpiony wzmocnioną jednostką 150-konną. W 2003 roku na rynek wypuszczono najsłabszego diesla o mocy 100 KM i produkowano go do 2005 roku. Klienci mieli do wyboru dwie przekładnie: manualną lub mechaniczną z automatycznym sprzęgłem (Selespeed).
W 2002 roku wypuszczono na rynek usportowioną wersję 147 o symbolu GTA. Cechował ją agresywniejszy wygląd, zmodyfikowane zawieszenie, układ jezdny, hamulcowy oraz legendarne V6 Alfy o pojemności 3.2 litra i legitymujące się mocą 250 KM. Z pewnością konstruktorzy osiągnęli by dużo więcej, prowadząc Alfę z silnikiem GTA ma się wrażenie, że w silniku celowo zostawiono rezerwy mocy by 147 z napędem na przednią oś, była łatwiejsza w prowadzeniu. Samochód do setki przyśpieszał w 6,3 sekundy, a prędkość maksymalna wynosiła 246 km/h. Ciekawą rzeczą w tej wersji był niezwykle bezpośredni układ kierowniczy, pełen obrót kierownicy wynosił zaledwie 1,75 okrążenia.
Następnie Alfa Romeo przy współpracy z Auto Deltą rozwierciła silnik GTA do 3.2 litra. Jego moc wzrosła do 320 KM, a samochód wyposażono w dyferencjał różnicowy przednich kół. Prędkość maksymalna wynosiła 282 km/h, a pierwsza setka pojawiała się na zegarach już po 5 sekundach. Ta wersja zasłynęła dzięki testowi przeprowadzonemu przez Jeremy’ego Clarksona w programie Top Gear i przejeździe na czas okrążenia na torze BBC. W The Daily Telegraph Clarkson określił samochód mianem psychopaty, a prowadzenie jako przerażające. Autodelta 147 GTA jest odróżniana poprzez białe felgi i logo Autodelta z przodu samochodu. W późniejszych latach Autodelta dokonała jeszcze dwóch innych modyfikacji tej Alfy – w jednej z nich z silnika 3,7 osiągnięto 400 koni mechanicznych, a samochód przyśpieszał do 100 km/h w 4,8 sekundy, prędkość maksymalna wynosiła natomiast 288 km/h.
W 2004 147 przeszła facelifting, zmodernizowany przód wyglądał mniej groźnie i lekko przypominał 159 i Brerę. Zrezygnowano także z wysokich tub, okrywających zegary, by uniknąć opinii, że w droższym coupe – Alfie GT – otrzymujemy to samo wnętrze co w małym hatchbacku. Drobnym poprawkom uległy również: chwalone zawieszenie oraz układ jezdny. W tym samym roku podczas Auto Africa Expo 2004 zaprezentowano nową wersję oznaczoną symbolem TI (Turismo Internazionale). Potocznie nazywano ją “Sportpack”, występowała we wszystkich dostępnych wersjach silnikowych. Egzemplarze TI cechowały: 17-calowe, szprychowe felgi z logiem TI, sportowe klocki hamulcowe, motyw TI we wnętrzu (m.in nakładki na pedały z napisem TI), sportowo zestrojone zawieszenie, kubełkowe fotele, skórzana kierownica ze sterowaniem radiem, skórzany lewarek skrzyni biegów. Była to wersja adresowana do młodych kierowców, ceniących sobie ponadto walory sportowe samochodu.
W 2006 wypuszczono wersje 147 1.9 JTD Q2 z samoblokującym mechanizmem różnicowym kół przednich. Pomaga to uchronić diesla z ciężkim przodem od podsterowności. Gdy podczas wchodzenia w zakręt zewnętrzne koło traci przyczepność, a w rezultacie samochód zamiast skręcać jedzie prosto – system Q2 zmniejsza moc przenoszoną na to koło, by utrzymać prawidłowy tor jazdy. Rozwiązanie bardzo dobrze sprawdza się w trudnych warunkach – deszcz, śnieg, lód.
Samochody Alfa Romeo szybko traciły na wartości, ponieważ mają opinię aut awaryjnych i niedbale wykończonych. Mimo to, względem poprzedników w Alfie 147 widać znaczną poprawę jakości wykończenia i usterkowości. Jeśli występują usterki – to raczej drobne problemy z elektryką – dalej częste – niż poważne awarie silnika. Po pojawieniu tego modelu część użytkowników przekonało się do Alfy, a marka powoli odbudowuje swój wizerunek…
Opracowanie: Tuti
